හොඳම දවසේ මට වුනු නරකම දේ ...

එදා ඉරිදා දවසක් . අපි උදේම ගියා ඇෆ්‍රිකන් ලයන් සෆාරි . හරිම ලස්සන තැනක් , සිංහයෝ , ජිරාෆ්ල කුරුල්ලෝ , ගොඩාක් සත්තු ළඟටම ගිහින් බැලුවා. ලංකාවෙදි අපි සත්තුන්ගේ කූඩාව ගාවට ගිහින් බැලුවට මෙහෙදි වුනේ ඒකේ අනිත් පැත්ත. සත්තු ඇවිත් අපේ කූඩුවට ( වාහනේට ) එබිල බලනවා ...හරිම සතුටුයි අපිට .

 

කූඩුවෙ ඉන්න අපිට බලන එළියෙ ඉන්න සත්තු

 

දන්නවද එදා අපි දෙන්න ලොකු කරදරේකත්වැටුන අයිස්ක්‍රිම් කන්න ගිහින් . බඩ පැලෙන තරම් ලොකු අයිස් ක්‍රීම් එකක් කන්න වුනා විනාඩියෙන් විතර , මොකද එදා හොඳටම රස්නේ දවසක් , බලන්නකෝ අපි රස කැමක් අමාරුවෙන්ම කාපු දවස ..

ඊට පස්සේ water park එකේ හොඳට නැටුවා , අපිට තව යාළුවොත් හම්බවුනා . එදා දවස නම් හරිම සතුටුයි .

ඔන්න අපි ගෙදර ආවා . ඔක්කොමල නාලා , කාලා නිදා ගන්න ගියා. ඔක්කොමල කිව්වට අම්මයි නංගියි විතරයි , තාත්ත වැඩක් කළ නිසා මාත් පොතක් කියව කියව හිටියා . ඔන්න මට පොඩි අමාරු ගතියක් දැනෙන්න ගත්තා, හුස්ම ගන්න බෑ වගේ . මට ගොඩක් බය හිතුනා ,

“තාත්තේ මට ටිකක් හුස්ම ගන්න අමාරුයි වගේ ...“ ..තාත්ත ඉක්මණට ආවා , අම්මත් ආවා දුවගෙන ...
“කොහොමද දැනෙන්නේ ...දැන් මොනවද කෑවේ ...“ .....
“නිකං තද වෙනව වගේ .... දැන් අර චොකලට් එකතමා කෑවේ ...“ ...
තාත්ත 911 කෝල් කළා , අම්ම ලේස්ති වුනා හොස්පිටල් යන්න ...මං කාපු චොකලට් එකේ කොලෙත් හොයාගෙන ලේස්ති වෙලා හිටියා , වෙන්නේ මොකක්ද කියල දන්නේ නැහැ තාමත් ..

චුට්ටක් වෙලා ගියා ...ආවා fire brigade එකෙන් .. ඒ මාමලා මාව පුටුවක වාඩි කරලා  ඔක්සිජන් දෙන්න පටන් ගත්තා . මගෙන් ඇහුවා මොකද දැන් දැනේනේ කියලා ..ගොඩාක් විස්තර ඇහුවා ..මම ඉතින් මට දැනෙන විදිය කීවා. ටික වෙලාවකින් මෙන්න ඇම්බියුලනස් එක ආවා. එයාලා මාව Stretcher  එකකට දාගෙන ඔක්සිජන් දෙන්න පටන් ගත්තා , තව ඊ.සී.ජී leads ඇඟේ තැන් තැන්වල හයි කරලා ඊ සී ජී ගන්නත් පටන් ගත්තා.දැන් නං මට චුට්ටක් බයත් හිතුනා , මොකද ලංකාවේ ඉන්න දවස් වල තාත්ත ලෙඩ වුනු වෙලාවේ ඊ සී ජී ගන්නව මට මකත් වුනා .

මුලින්ම ආ මේ මාමලා ..

ඊට පස්සේ ඇඟිල්ලට පොඩි මැෂින් එකක් හයි කරලා (අම්ම කීව විදියට pulseoxymeter ) මගේ ඇඟේ ඔක්සිජන් මැන්න . ඊට පස්සේ එයාලා මාව එම්බියුලන්ස් එකට දාගත්තා . අම්මත් ඒකට නැග්ගා. එම්බියුලන්ස් එකේ ආපු Paramedics මාමල හරිම හොඳයි , ගොඩාක් ආදරෙයි . මට ඒකෙදි තෑග්ගකුත් හම්බ වුනා . ලස්සන ටෙඩී කෙනෙක් . මං එයාවත් තුරුළු කරගෙන හොස්පිටල් ගියා .

හෝපිටල් එකේදි තමයි කීවේ මට Asthma attack එකක් කියලා. මට ගොඩක් පුංචි කාළෙ තිබුණ මතකයි ,ඒත් දැන් අවුරුදු පහකින් විතර ඇදුම හැදුනේ නැහැ . ඩොක්ටර් අංකල් කීව සමහර විට කරුල්ලන්ගේ ඇඟේ තියෙන ලෝම මගේ පෙනහළු වලට යන්න ඇති කියලා , මොකද අර ලයන් සෆාරි එකේදි මොනරෙක් අපිත් එක්ක ගොඩක් යාළුවුනා , ඉතින් අපි එයාව ළඟට කරගෙන ගොඩක් වෙලා හිටියා.

ඒ වගේම ඩොක්ටර් අංකල් මට කීවා out door molds  මේ දවස් වල වැඩි නිසා ඒ ගැන පරිස්සම් වෙන්න කියලා , අනෙක dust mites , air pollution , pets " වගේම කැම ජාති ඇලර්ජි උනාමත් හතිය එන්න පුළුවන් කීවා . ඒ වුනාට මට චොකලට් නම් ඇලජික් නැහැ වගේ :) . ඔයාල දන්නවද මීට අමතරව දුම , දූවිලි , වගේම perfumes  නිසාත් සමහර ස්ප්‍රේ වර්ග නිසාත් ඇදුම වැඩ වෙන්න පුළුවන්ලු . අපි ගෙවල් වල පාචිච්චි කරන cleaners වර්ගවලටත් තීන්ත වර්ග නිසාත් ඒ වගේම weather changes නිසාත් ඇදුම වැඩි වෙන්න පුළුවන් කීවා.

කරන්න ඕන හොඳ දේ කීවේ මේ Asthma triggers වලින් ඈත් වෙලා ඉන්න එක.

ඒ පාර මට inhalers දීලා , Flow meter එක පිබින්න දීලා , පැය දෙකක් විතර තියා ගත්තා . අපි උදේ පාන්දර හතර වෙන කොට ගෙදර ආව , දැන් නම් මට සනීපයි .ඒත් තව ටික දවසක් ඉන්හේලර්ස් ගන්න ඕන . ඒ එක්කම මට පොත් ගොඩක් දුන්නා ස්ටිකර්ත් දුන්නා ඔක්කොම ඇදුම හැදෙන හැටි , පරිස්සම් වෙන හැටි , ඉන්හේලර් එක අල්ලන හැටි ......., දැන් අපි ඒ පොත් වල ගේම්ස් කරනවා . දැන් නංගිත් දන්නවා හතිය ගැන ගොඩාක් දේවල්  .

දැන් මට සනීපයි .. මේ ඊයේ swimming වලින් පස්සේ

ඔයාලටත් හතිය තිබේනම් කරන්න තියෙන හොඳම දේ තමයි හරියට බෙහෙත් ගන්න එකයි , asthma triggers වලින් ඈත් වෙලා ඉන්න එකයි .

ගොඩාක් අය හතිය තියේ නම් වතුරට බයයිනේ . මම නම් නැහැ . දන්නවද ඊයේ මම මගේ පිහිනුම් වලින් Level 9 වලට පාස් වුනා . පීනන එක හතිය අඩු කරන්නත් හොඳයි කියල කීවා .

එහෙම නම් මගේ පෝස්ට් එක මෙතනින් අවසන් කරනවා , ගොඩාක් ස්තුතියි කියවූ ඔබ සැමටම . අනේ යන්න ඉස්සර වෙලා මගේ නංගි ලියපු ලස්සන Poem එකත් කියවල යන්න . එයා ගොඩාක් ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්නවා ඒක කවුරුත් කියවන කම් .
http://dinithimithili.blogspot.ca/2012/08/rain-rain-coming.html

මේ තියෙන්නේ අපේ තාත්ත මේ ගැන ලියපු ලිපියක් ...http://www.nursinglk.com/2011/09/59.html